8 maja obchodzony jest Dzień Bibliotekarza i
Bibliotek. Z tej okazji uczniowie Małego Samorządu przeprowadzili wywiad z naszymi nauczycielami bibliotekarzami: Ewą
Osobą, Anetą Szadziewską oraz Małgorzatą Dąbrowską-Duda.
U: Ile książek liczy księgozbiór szkolny?
M. D-D:
Mamy bardzo dużo książek, księgozbiór liczy ponad 51 tysięcy.
U: Jaka książka ze zbiorów ma najwięcej strony?
A.S.: Te książki widzicie przed nami np. książka z wierszami noblisty -
Czesława Miłosza, ma 1360 stron.
E.O.: Druga to „Słownik mitów i tradycji kultury” Władysława
Kopalińskiego – jeszcze grubsza, jeszcze bardziej obszerna – 1510 stron. Sięgamy
po niego, gdy mamy coś wyjaśnić i szukamy konkretnych informacji. Nie każdą
książkę czytamy „do deski do deski” J
A.S.: Tak
jak poezję – nie wszystkie wiersze na raz, można stopniowo.
U: Jaka zabawna historia przydarzyła się Paniom?
M.D-D: Kiedy zaczynałam pracę w
szkolnej bibliotece, to również nauczycielem pracującym w szkolnej bibliotece
był pan, który nazywał się Tadeusz. W trakcie mojego dyżuru w wypożyczalni
przyszedł uczeń i zapytał: „czy jest pan Tadeusz?”, a ja zerwałam się i
odpowiedziałam że jest i zaraz go poproszę. Okazało się, że uczeń był w klasie
8. i chciał przeczytać lekturę szkolną pt. „Pan Tadeusz”. Chwilę później pan
się pojawił, a chłopiec mocno się zdziwił. Ostatecznie książkę otrzymał.
E. O.: Kolejna śmieszna historia dotyczy przekręcania przez was tytułów
książek przy wypożyczaniu, niektóre nawet sobie wynotowałam: „Kapciuszek”
zamiast „Kopciuszek”, „Karolka” zamiast „Karolcia”, "O psie, który jeździł
pociągiem” zamiast „O psie, który jeździł koleją”, „Dzieci z Placu Broni” –
zamiast „Chłopcy z Placu Broni”, „Felix, Net i Nitka” – zamiast „Felix, Net i Nika”.
Jeśli chodzi o „Pana Tadeusza” to zdarza się taka wersja tytułu: „Pan Juliusz” J
A.S.: „Magiczny Ogród” zamiast „Tajemniczy Ogród”. Jest też książka „Magiczne krzesło” i pewnie
stąd te pomyłki. Wg dzieci jest „Zaczarowana Ogroda”, a powinno być „Zaczarowana
Zagroda”. Dodatkowo dajecie nam takie zagadki: szukacie książek z czerwoną lub
zieloną okładką, jednakże nie zawsze damy radę znaleźć odpowiednią książkę z
powodu dużej ilości pozycji w czerwonych i odpowiednio czerwonych okładkach.
Kiedyś zorganizujemy wystawę i zaprezentujemy zbiory książek w danym kolorze
okładek.
U: Jaka jest najdroższa książka w bibliotece?
A.S.:
Przygotowałyśmy dla was najdroższe książki. Np. przewodnik „Wielka Brytania”
kupiony w 2004r. - wtedy kosztował 100 zł, co na tamte czasy było bardzo dużą
sumą. Kolejna pozycja, która jest szkolną lekturą to książka pt. „Którędy do
Yellowstone?” – książka obrazkowa, tzw. „picture book”, która kosztuje 70 zł.
Jak na książkę, która trafiła na listę lektur, to bardzo droga pozycja.
Następne ciekawe wydanie to interaktywna książka „Wielkie Odkrycia
Geograficzne” z płytą CD oraz rozkładanymi mapami i innymi ciekawostkami
geograficznymi w formie interaktywnych gadżetów Kupiona w 2008r. za 125 zł.
Najbardziej znana księga dla świata – „Biblia”, też w ciekawym,
obrazkowym wydaniu, dla starszych i młodszych obecnie kosztuje 90zł.
E.O.: Trudno nam mówić o cenach
księgarskich, ponieważ biblioteki szkolne bardzo często w księgarniach
internetowych i stacjonarnych dostają upust z racji posiadania statusu
instytucji promującej czytelnictwo. Dzięki nim możemy dla was kupić więcej
książek.
U: Co robią panie gdy w bibliotece szkolnej nie ma
uczniów?
A.S: Kiedy nie pracuję z uczniami w wypożyczalni i czytelni, to zajmuję
się np. opracowywaniem książek w programie do obsługi czytelników MOL NET+, do
którego wprowadzam książki. Jest to dla mnie wyzwanie, bo aktualnie opracowuję
książki w języku ukraińskim dla uczniów – waszych koleżanek i kolegów z
Ukrainy.
M. D-D.: Każda książka z biblioteki, zanim trafi w wasze ręce musi
przejść pewien proces. Musimy opisać fakturę zakupu, każdej książce nadać
numer, każda książka jest opieczętowana, musimy ją obłożyć i dopiero wtedy jest
katalogowana, czyli wprowadzana do komputerowej bazy danych i dopiero wtedy
może trafić w wasze ręce. Takich zadań do wykonania poza pracą z uczniami mamy
bardzo dużo. Dodatkowo na bieżąco konserwujemy takie książki – wymieniamy
okładki, kleimy je. Przygotowujemy różne akcje, wystawy, zajęcia z uczniami.
E.O.: Czytamy, a raczej przeglądamy książki! Mam na myśli nowe książki, które
musimy poznać aby je wam polecać.
A.S.:
Przygotowujemy też tematyczne zestawy książek dla nauczycieli, gdy szukają np.
książek o ekologii.
E.O.: Chodzimy również do was na lekcje,
do wszystkich klas. A także na
wycieczki, gdy potrzebny jest opiekun.
A.S.:
Organizujemy konkursy, różne wydarzenia promujące książki i czytanie.
E.O.: Spotkania autorskie – szykujemy się na spotkanie autorskie dla uczniów
czwartych i piątych klas oraz dla ósmych. To wszystko wymaga pracy „zakulisowej”
tzn. takiej, której nie widać, i tylko niektórzy – bo nie cała szkoła – biorą w
nich udział L
U: Które książki cieszą się największym powodzeniem
wśród uczniów, oprócz lektur?
E.O.: Musimy dokonać podziału czytelników na kilka kategorii, w klasach
młodszych tj. 1-3 najpopularniejsze są książki o zwierzątkach, prym wiodą kotki, pieski – w więc zwierzęta,
które macie w domu, które hodujecie, pielęgnujecie i dlatego chcecie się czegoś
o nich dowiedzieć.
A.S.: Dodam, że szukacie książek popularno-naukowych, czyli chcecie
wiedzieć jakie są rasy psów, jak się opiekować i pielęgnować zwierzęta, ale są
także różne historyjki o zwierzętach. Piękne, śmieszne historie o naszych
pupilach. Takie też wypożyczacie.
E.O.: Starsi uczniowie, szczególnie chłopcy wolą czytać książki
fantastyczne, przygodowe. Dziewczyny lubią czytać książki obyczajowe, szukają
książek z nastoletnimi bohaterami, napisanych prostym językiem, o problemach
nastolatków. Duża grupa odbiorców interesuje się książkami detektywistycznymi,
potocznie zwanymi kryminałami, mało czytacie poezji.
M. D-D.:
Sporadycznie, coraz mniej – chyba że w ramach przygotowania do konkursu.
E. O.: Rzadko szukacie informacji w encyklopediach i słownikach, w
porównaniu z czasami w których zaczynałyśmy pracę, a to było dawno temu J Słowniki i encyklopedie wykorzystywane są tylko w czasie lekcji.
Niewielkie jest zainteresowanie czasopismami, mamy ich bardzo mało, ale dla
chcącego i poszukującego informacji lub chcącego rozwijać swoje pasje – coś by
się znalazłoJ
W ostatnim okresie poszukujecie też książek o tematyce wojennej – chcąc
oswoić ten temat i lepiej go poznać.
U.: Którą
książkę przeczytały Panie więcej niż jeden raz?
E. O.: Książką, do której niewątpliwie lubię wracać i zastanawiam się
nad kupnem drugiego wydania z rysunkami autora jest książka pt. „Imię Róży”
autorstwa Umberto Eco. Ta książka dla mnie to arcydzieło!
A.S.: Przeczytałam przynajmniej dwa razy „Pana Tadeusza”. Zazwyczaj nie
sięgam wielokrotnie do książek, chyba że do fragmentów.
M.
D-D.: Często sięgam do waszej
lektury – „Dzieci z Bullerbyn”, gdy byłam w waszym wieku zachwyciłam się tą
książką, a jak zaczęłam pracę w bibliotece to zaczęłam do niej wracać.
A. S.: Chyba najczęściej wraca się do książek znanych z dzieciństwa,
albo takich przeczytanych w dość młodym wieku, które pozostawiły w nas jakiś
ślad, wywarły wrażenie.
E.O.: Czytając książkę ponownie odkrywamy ją na nowo, czytamy inaczej.
Do „Pana Tadeusza” musiałam dorosnąć, wtedy kiedy była dla mnie obowiązkową
lekturą nie rozumiałam jej, dopiero po latach zrozumiałam „co autor miał na
myśli?”
U: Ile zarabiają Panie pracując w szkolnej
bibliotece?
E.O.: Tak
jak gentelmani nie rozmawiają o pieniądzach, to damy również nie.
A.S.: Wszystkie jesteśmy nauczycielami dyplomowanymi. A wysokość
zarobków nauczyciela dyplomowanego można sprawdzić mediach J Mogę jednak powiedzieć, że to niewiele ponad średnią krajową.
U: Ostatnie pytanie – co poradziłyby Panie osobie,
która chce pracować w bibliotece?
E. O.: Wydaje mi się, że powinna lubić książki i czytanie. Jeśli to
miałaby być praca w szkolnej bibliotece - odrobina cierpliwości i
wyrozumiałości też by się przydała J.
A. S.: Nauczyciel w bibliotece szkolnej musi mieć umiejętności
pedagogiczne, musi chcieć i umieć pracować z dziećmi i młodzieżą. W pracy
związanej z opracowywaniem książek, przydaje się także wiedza „dziedzinowa”
czyli taka, jak temat książki. Na przykład: wiedza z zakresu informatyki jest
pomocna w opracowywaniu książki o informatyce, analogicznie wiedza z biologii –
książki dotyczącej przyrody.
E. O.:
Może powinien być też dokładny, skrupulatny? Dobrze zorganizowany i
odpowiedzialny.
A. S.: Szczegółowy, ponieważ musimy wiedzieć jak ustawione są książki,
gdzie znaleźć dany egzemplarz w bibliotece. Powinien być też komunikatywny,
potrafić współpracować w zespole.
E. O.:
Wyrozumiały, serdeczny… A jaką Wy cechę w nauczycielu biblioteki najbardziej
cenicie?
U:
Wyrozumiały, miły. Powinien
wiedzieć gdzie są wszystkie lektury – znać swoją bibliotekę. Mieć dobrą pamięć
i być pasjonatem.
Mały Samorząd składa wszystkim nauczycielom
bibliotekarzom kreatywności w realizowaniu pomysłów oraz wytrwałości w
krzewieniu kultury!
.jpg)
.jpg)
