wtorek, 26 maja 2015

MyśloDajnia - co nam dała do myślenia?

Tydzień Patrona w naszym gimnazjum już za nami. Czas podsumować akcje, które miały miejsce w naszej szkolnej bibliotece. MyśloDajnia cieszyła się zainteresowaniem czytelników. Uczniowie chętnie losowali karteczki z myślami ojca profesora Mieczysława A.Krąpca. Odczytywali je, ale mniej chętnie dzielili się swoimi refleksjami na ich temat. Mamy nadzieję jednak, że wzbudziły one  w ich młodych sercach i umysłach pewne przemyślenia. Zwłaszcza, że wybrane cytaty stanowiły "esencję" nauki Ojca Profesora. Zamiast podsumowania przedstawiamy przemyślenia tych uczniów, którzy chcieli się nimi podzielić. Oto one:
      "Człowiek w swej twórczości mówi przede wszystkim do siebie samego, a poprzez swe dzieło przemawia do innego człowieka, do jego ducha". 
Słowa Mieczysława Alberta Krąpca, patrona mojej szkoły, wydają się być wypowiedziane jakby specjalnie dla mnie. Mówią o tym, że pisząc jakiś tekst, opowiadanie, zaczynam rozmyślać nad rzeczami, bardzo istotnymi, nad którymi nie zastanawiałabym się normalnie w ciągu dnia. O ludziach niepełnosprawnych, ofiarach II wojny światowej, ale też o szczęściu i przyjaźni. Sama z siebie nie dostrzegłabym jak ważne w moim życiu są: rodzina i przyjaciele, a wszystkie przemyślenia zamieszczam w tekście, którzy czytają inni. Jeżeli opowiadanie jest wzruszające, czytelnicy się wzruszają tak jak ja, kiedy je pisałam. Jeśli byłoby śmieszne ludzie śmiali by się, tak jak ja. Kiedy wymyślę coś błyskotliwego najłatwiej jest to zapisać, gdyż te słowa dotrą głębiej do mnie, a i inni będą mogli je przemyśleć i zgodzić się z nimi lub nie.
                                                                                 Ilona Kołbyko, uczennica kl.IIId
                                                                                                                                            "Każda osoba ludzka jest suwerenem, sama decyduje o swojej przyszłości, poznaje prawdę, wybiera dobro, tworzy piękno."
Sądzę, że to przesłanie z pewnością wyraża mnie. Oznacza ono, że powinniśmy sami decydować o swoim życiu i przyszłości.
 Basia Słomka, uczennica kl.Ia

A oto kilka dłuższych wypowiedzi-prac dodatkowych z religii, napisanych pod opieką p. Dorotą Surtel.

„Każda ludzka osoba jest suwerenem, sama decyduje o swojej przyszłości, poznaje prawdę, wybiera dobro, tworzy piękno.”

Rodzice dziadkowie i nauczyciele często chcą pomagać nam w wyborze szkoły, pracy, mówią co bardziej się opłaca, a co nie. Rzadko jednak biorą pod uwagę nasze zainteresowania i zdolności – dla nich istnieje tylko nauka, bo „im lepsze będziesz miał oceny, tym lepszą znajdziesz pracę”. Jeżeli to oni – rodzice, dziadkowie i nauczyciele – ułożą nam całą naszą przyszłość, czym się staniemy? Czy będziemy nadal suwerenami, o których wspomina prof. Mieczysław. A. Krąpiec- ludźmi, którzy ucząc się na błędach wybierają to, co słuszne – czy zwykłymi marionetkami, którym „dobro” zostało narzucone. Tylko wyrabiając sobie własne zdanie na różne tematy, poznając nowe możliwości i nowych ludzi jesteśmy w stanie wybrać naszą drogę i zdecydować, co chcemy robić i w swoim życiu, i ze swoim życiem.
Wiktor Ciosek, uczeń kl. IIb

„Wolność człowieka w systemach społecznych, państwowych, jest wolnością do realizowania dobra, a nie zła”.
  
Moi drodzy!
         Zebraliśmy się dzisiaj, aby porozmawiać o tym, że każdy człowiek jest suwerenny.
         Suwerenność znaczy wolność. Każdy człowiek ma wolną wolę, może robić co chce. Nie wlicza się w to oczywiście łamanie praw. Każdy człowiek sam decyduje o swojej przyszłości np. wybór szkoły, pracy, znajomych. Inni mogą tylko pomóc w wyborze, nie mogą decydować za kogoś. Czasem zdarza się tak, iż żałujemy swoich decyzji. Każdy z nas był kiedyś w takiej sytuacji, prawda? Wtedy nie ma już odwrotu, ale to tylko nasza wina, bo sami wybieraliśmy. Wolność to też samodzielne poznawanie świata, Poznawanie dobra i zła, prawdy i kłamstwa. Jest to wybór jak najlepszej życiowej drogi. Jeżeli będziemy żyć w prawdzie i wybierać dobro będziemy w stanie stawiać kolejne kroki i tworzyć piękno. Odkrywać piękno życia. Pięknem tym może być dobro i pomoc. A wy, co o tym sądzicie?
Dziękuję.
 Magdalena Grzywaczewska, uczennica kl. IIId











Brak komentarzy:

Prześlij komentarz