Po przygodzie z kodowaniem z programem eTwinning nadarzyła się szybka okazja, aby przećwiczyć zdobytą wiedzę w praktyce z uczniami. Taką okazją była lekcja w klasie IIB. Lekcję plastyki połączyłam z lekcją o kodowaniu. Na wstępie uczniowie podawali własne skojarzenia ze słowem "kodowanie". Wśród odpowiedzi pojawiły się: cyfry, gry komputerowe, internet, animacja, dużo tekstu i pisania, zagadki. Każda z odpowiedzi była trafna i posłużyła do krótkiego wprowadzenia na temat od zawsze wszechobecnego kodowania prawie wszystkiego, co wokół nas. Następnie jako pierwsze ćwiczenie wykorzystałam szyfr Cezara do zakodowania wybranego przez zespół dwuosobowy imienia i nazwiska poznanego na lekcjach sztuki artysty. W przypadku trudności z wyborem artysty można było też zakodować tytuł książki. Każdy duet otrzymał grafikę z szyfrem Cezara i chociaż był to alfabet łaciński to i tak większość poradziła sobie. Następnie odkodowywaliśmy informację przekazując szyfr innemu zespołowi.
Dla zainteresowanych podaję przykład:
1. Wykorzystaj Szyfr Cezara - jeden z najstarszych szyfrów wykorzystany przez Juliusza Cezar, który szyfrował swoją korespondencję z Cyceronem. Cezar zamiast kolejnych liter alfabetu zastępował je literą występującą w alfabecie o trzy miejsca dalej.
Tak więc, jeśli chcemy zakodować:
LEONARDO DA VINCI to użyjemy kodu OHSRDUGS GD YLRFL
Aby odkodować kod postępujemy odwrotnie.
2. Ćwiczenie drugie:
Narysuj obrazek słuchając instrukcji nauczyciela.
Tym razem w czterech poleceniach nauczyciel zakodował obrazek - flagę. Zadaniem uczniów było rysowanie poszczególnych elementów zgodnie z podawaną instrukcją tak, aby w efekcie końcowym zaprezentować swój obrazek. Ważna okazała się tu umiejętność słuchania, jak i wyobraźnia i rozumienie pojęć typu poziomo, prostopadle, horyzontalnie.
3. Ćwiczenie trzecie:
Stwórz instrukcję w czterech krokach : Jak dojść z sali lekcyjnej, w której odbywa się lekcja do biblioteki?
Tym razem powstało tyle wersji, ile było drużyn. Niektórzy krótko, zwięźle i konkretnie sprecyzowali polecenia, a inni zagłębiali się w szczegóły. Każda z instrukcji była inna i wywoływała dyskusję oraz poddawana była analizie.
Wszystkie zadania pokazały, że konieczne jest ćwiczenie umiejętności logicznego i twórczego myślenia. Grupa udowodniła, że przez kodowanie można przekazać wiele informacji, co nie jest, wbrew pozorom, łatwym zadaniem.
Dzięki szkoleniu z eTwinning udało się przeprowadzić moją pierwszą lekcję z kodowaniem offline. W głowie rodzą są kolejne pomysły, jak temat przekładać na ćwiczenia praktyczne z uczniami. Zapewne niedługo będzie kolejna taka okazja.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz